Flamingo (Phoenicopterus ruber)

De flamingo (Phoenicopterus ruber) is vaak te zien aan de rand van ondiep, zout water, waar hij met zijn merkwaardige snavel algen en kreeftjes vangt. Het is een indrukwekkend gezicht om flamingo’s in V-formatie als een soort ‘roze gordijn’ voorbij te zien vliegen. De roze kleur van de flamingo ontstaat door de kleurstoffen uit algen die ze eten.

SNEL INFORMATIE OVER FLAMINGO

Uiterlijke kenmerken

Een volwassen Flamingo weegt tussen 2 en 4 kg. Flamingo’s hebben een lengte van 1,1 tot 1,5 m, en de vleugelspanwijdte kan 140 tot 165 cm lang zijn. De vacht van een Flamingo heeft van nature een witte kleur. De roze kleur krijgt de flamingo pas later.

• Geluid: Een soort getrompetter, lijkt op het geluid van een gans.
• Levensverwachting: Deze tropische vogel leeft gemiddeld 20 jaar in het wild, in gevangenschap tot 50 jaar.
• Gewicht: tussen 2 en 4 kilogram.
• Lengte: 1,1 tot 1,5 meter
• Vleugelspanwijdte: 140 tot 165 centimeter lang
• Kleur: Eerst wit, later roze.

Waarom is een flamingo roze

Flamingo’s krijgen hun roze kleur van het voedsel dat ze eten(algen en kreeftjes). In dit voedsel zit caroteen en wordt opgeslagen in de veren, snavel en poten van de flamingo. Bij de geboorte zijn ze grijs van kleur. Wanneer ze ouder worden en dus meer gaan eten, worden de veren geleidelijk roze.

Waar leven flamingo’s

Flamingo’s leven oorspronkelijk in Zuid-Europa, Zuidwest-Azië, Afrika, het Caribisch gebied en de Galapagos Eilanden. De flamingo is geen bedreigd diersoort. De grootste bedreiging is het verlies van hun leefgebieden en verstoring. De meeste kolonies weten zich desondanks in aantal ongeveer op hetzelfde niveau te houden.

Leefomgeving

De flamingo is erg kieskeurig wat zijn leefomgeving betreft. Hij heeft ondiepe en zeer zoute meren nodig om te kunnen eten en broeden. In zulke meren en langs de oevers is nauwelijks meer vegetatie mogelijk door de enorme zoutconcentraties. De flamingo is erg gevoelig voor verstoring van zijn leefomgeving, vooral in de broedtijd.

Hierdoor nestelen ze zich bij voorkeur bij grotere meren en wijde wateroppervlaktes. In de winter trekken de noordelijkste flamingokolonies, zuidwaarts naar de kustgebieden in Iran en India. Maar de meeste flamingo’s overwinteren in het broedgebied, en veranderen hun standplaats alleen bij extreem slechte weersomstandigheden.

Wat eet een flamingo

Flamingo’s voeden zich met kleine organismen (algen) en kleine kreeftachtigen. Met hun speciaal daarvoor uitgeruste snavel kunnen ze zowel eencelligen, kreeftjes, weekdieren, en insecten uit het water filteren. Flamingo’s halen hun voedsel op de zelfde manier uit het water als baardwalvissen met hun baleinen. Deze lamellen aan de snavelrand houden te grote delen voedsel buiten. De kleinere lamellen dienen als zeef om de kleinste organismen binnen de bek te houden.

Voedsel: kleine ongewervelde dieren zoals insecten, kreeftjes, weekdieren, en wormen.

Hoe Flamingo’s eten

Een flamingo doe voedsel zoekt, laat zijn snavel onder water verdwijnen. Hij opent zijn bek een beetje, trekt zijn tong in en zuigt door een grove filter, voedsel naar binnen. De grovere delen blijven in het water. Als de flamingo zijn snavel sluit, drukt hij via een fijnere filter met zijn tong het water weer naar buiten. Maar houdt daarentegen de kleine voedseldeeltjes binnen, die hij direct doorslikt.

Voorplanting

Flamingo’s nestelen in kolonies van vaak meerdere duizenden vogels. De balts van een flamingo paar kent weinig hofmakerij. In plaats daarvan is er een soort groep balts, waardoor alle vogels ook tegelijk met het leggen van eieren kunnen beginnen. Het mannetje en het vrouwtje bouwen samen een iets verhoogd nest uit de modder. Ze krabben een tijdje in het midden van het nest, waardoor er een ronde kuil ontstaat. Door vloed of sterke stijging van de waterspiegel, kan het soms voorkomen dat er een aantal eieren wegspoelen uit het nest.

Het enige, langwerpige witte ei wordt ongeveer vier weken, afwisselend door beide ouders bebroed. Het kuiken wordt met een melkachtige vloeistof uit de slokdarm gevoerd. Als een jong ongeveer 30 dagen oud is, begint het voor zichzelf te zorgen. Jongen van ongeveer dezelfde grootte, komen in een soort van ‘crèche’ samen. Flamingo’s hebben ongeveer tien weken nodig voordat ze kunnen vliegen. Ook daarna blijven ze meestal nog enige tijd in de ‘crèche’.

• Nest: kegelvormig nest, gemaakt van modder op open, slijkerige ondergrond.
• Broedtijd: april tot augustus.
• Aantal eieren: 1.
• Broedduur: 28 tot 31 dagen.
• Nestverblijf: 70 tot 75 dagen.

De flamingo heeft een speciale aanpassing

Je kunt flamingo’s aantreffen in extreem alkalische soda en zoutlagunen. Soms is het water zo erg zout, dat de huid van een mens binnen een paar seconden aangevreten zou zijn. Als gevolg van het sterke zout in het water hebben deze tropische vogels een zeer taaie huid rond hun poten ontwikkeld. Maar als het water echt te zout is kunnen zoutkristallen zich op hun potten afzetten en de flamingo hinderen. In gevangenschap verliezen ze al snel hun roze kleur als ze niet het juiste voedsel krijgen. In de natuur wordt de caroteenachtige kleurstof opgeslagen in de veren, de snavel en de poten.

Flamingo weetjes

• In de romeinse tijd waren flamingotongen bijzondere delicatessen. En tot nog niet zo lang geleden werden zowel de vogels als hun eieren in delen van Zuid-Europa en het Caribische gebied gegeten.
• De ‘knieën’ van een flamingo zijn eigenlijk hun enkelgewrichten die dan ook naar achteren buigen.
• De kleine flamingo moet per dag minstens 20 liter water uitfilteren op zoek naar voedsel. Flamingo’s uit het Caribische gebied voeden zich met insectenlarven, waarvan ze er 50.000 per dag nodig hebben.

Verwante soorten

Er zijn vijf andere flamingosoorten, de kleine flamingo, de Chileense flamingo, de Andesflamingo, de James flamingo en de rode flamingo.

Groepen

• Orde: Reigerachtigen
• Familie: Flamingo’s
• Geslacht en soort: Phoenicopterus ruber
• Categorie: Vogels

Buitenlandse benaming

Flamingo

Flamant rose