Koraalslang (Micrurus fulvius)
De koraalslang beschikt over een zeer toxisch gif dat het zenuwstelsel aantast en prooidieren snel doodt. Daardoor kunnen ze ook andere slangen van vergelijkbare grootte doden en eten. Koraalslangen gebruiken waarschijnlijk hun felle kleuren om vijanden af te schrikken. Vermoedelijk hebben zowel de zeer giftige koraalslangen alsook de ongevaarlijke onechte het patroon van kleur ringen van matig giftige soorten `gekopieerd`.
- Orde: Schubdieren
- Familie: Koraalslang achtigen
- Geslacht&soort: Micrurus fulvius
- Categorie: Reptielen
SNEL INFORMATIE OVER KORAALSLANG
Waar leeft een koraalslang?
Echte koraalslangen leven in Noord-Midden en Zuid-Amerika. In Zuid-Amerika leven ze in het Amazone gebied van Brazilië, Colombia en Venezuela. In Noord-Amerika leven ze in Florida, en Noord en Zuid Carolina. Ook leven ze in Texas en het noorden van Mexico. Koraalslangen mijden open land en hebben een voorkeur voor bosgebieden. Ze houden van door loof en vermomde boomstronken bedekte bodems. Ze leven echter ook in stenige gebieden met voldoende rotsspleten. Voor koraalslangen is een dergelijke bodembedekking van levensbelang. Niet alleen voor camouflage, maar ook voor het verstoppen van de jongen. En als ideale omgeving voor de jacht op prooien. Hoewel koraalslangen over het algemeen als zeer schuw te boek staan en men ze slechts zelden ziet, duiken ze in bepaalde jaargetijden in sommige tuinen van Texaanse voorsteden op.
Leefwijze
- Gedrag: Solidair
- Voedsel: vooral andere slangen en hagedissen
Wat eet een koraalslang?
De koraalslang voedt zich in de eerste plaats met andere, kleinere slangen. Maar hij pakt ook weleens soortgenoten en zelfs slangen die groter zijn. Daarnaast maakt de koraalslang jacht op allerlei hagedissen en soms op jonge vogels en insecten. Tweemaal per jaar eet deze slang bijzonder veel. De eerste keer tussen de maanden September en November en de tweede maal tussen April en Mei. Omdat de koraalslang relatief korte giftanden heeft, moet hij de prooi meerdere keren bijten en zijn kop een paar keer heen en weer draaien om het gif in de wond te kunnen brengen.
Afmetingen
Lengte: vrouwtje tot 80 cm, mannetje tot 60 cm
Voortplanting
Men neemt aan dat de paartijd duurt van het late voorjaar tot de vroege zomer en van de late zomer tot de herfst. Het mannetje produceert vermoedelijk het hele jaar sperma, behalve wanneer de vrouwtjes tussen mei en juli drachtig zijn. Het is om twee redenen belangrijk bijna het hele jaar tot paren in staat te zijn. Koraalslangen komen elkaar zelden tegen omdat ze geen territorium bezitten en in geringe dichtheden voorkomen. Bovendien bezit het mannetje een slecht waarnemingsvermogen, waardoor hij de vrouwtjes moeilijk herkent. Doordat de slangen ten opzichte van elkaar agressief zijn, kan het voorkomen dat het bij een ontmoeting met een vrouwtje tot een gevecht komt in plaats van een paring.
Paringsritueel
Bij het paringsritueel steekt het mannetje de tong in de richting van het vrouwtje en strijkt vervolgens met zijn neus over haal hele rug. Hierna treedt de paring op. In juni en juli worden circa vier centimeter grote eieren gelegd. De jongen komen ongeveer twee maanden later uit het ei, en hebben dan de grootte van een flinke regenworm en reeds de opvallende kleuren.
- Geslachtsrijp: met ongeveer 2 tot 3 jaar
- Paartijd: van het late voorjaar tot de vroege zomer en van het eind van de zomer tot de herfst
- Eieren: 3 tot 6, worden in Juni/Juli gelegd
De koraalslang en de mens
Hoewel een beet van de koraalslang dodelijk is, komt het zelden voor dat een mens door een koraalslang wordt gebeten. Meestal hebben de mensen die een beet oplopen zelf de eerste stap gezet om de slang te verstoren. Het vaakst zijn kinderen slachtoffer van een koraalslangenbeet. Omdat ze door hun opvallende kleuren aangetrokken worden. Inmiddels bestaat er een tegengif, waardoor dodelijke gevallen zeldzamer geworden zijn. De dodelijke dosis gif zou tussen vijf en tien milligram liggen. Vaak helpt het ook om in gebieden met koraalslangen tijdens het lopen veel lawaai te maken. In de regel wordt de koraalslang daardoor afgeschrikt en kruipt weg zonder de confrontatie te zoeken.
De koraalslang en zijn beschermkleuren
Beschermkleuren
De typische tekening komt bij giftige, matig giftige en ongevaarlijke slangen voor ter afschrikking van roofdieren. De imitatie van de matige soort zowel door de zweer giftige als de niet giftige soort wordt de mimicry van Mertens genoemd.
Koraalslang (zeer giftig)
- Brede, rode dwarsbanden worden door gele banden omgeven( alleen in Noord en niet in Zuid Amerika) zwarte kop.
Rode ringslang (matig giftig)
- Rode banden worden afgewisseld met gele, die telkens door een zwarte streep gescheiden worden, bleek witte onderzijde en rode kop
Koningsslang (niet giftig)
- Rode banden worden van de gele banden gescheiden door zwarte strepen, heeft net als de rode ringslang een rode kop.
Levensverwachting
De koraalslang werd eens 6 jaar en 11 maanden in gevangenschap gehouden (zijn leeftijd op het moment van vangen was echter onbekend.)
Verwante soorten
Er leven meer dan 50 soorten koraalslangen in Noord en Zuid Amerika
