Tuimelaar (Tursiops truncatus)

De tuimelaar ook wel grijze dolfijn genoemd is een sociaal dier en leeft in groepen van verschillende samenstelling. De ene keer zijn het dieren van hetzelfde geslacht, dan weer is het een gemengde groep met jongen. Ze helpen elkaar bij de jacht, bij geboorte en ziekte. Hun vriendelijke gedrag en hun samenwerking is voor hen van levensbelang. Tuimelaars communiceren met elkaar door fluit- en kliktonen. Het is nog niet bekend hoe complex hun ’taal’ is, maar er bestaat geen twijfel over dat alle dolfijnen elkaar verstaan, herkennen en antwoorden. Een tuimelaar kan wel 3 tot 4 meter groot worden. Meestal wegen tuimelaars tussen de 150 en 200 kg

• Orde: Walvisachtigen, Tandwalvissen
• Familie: Dolfijnen
• Geslacht & Soort: Tursiops truncatus
• Categorie: Zoogdieren

Waar leeft een tuimelaar

Tuimelaars leven aan de kust van de Atlantische Oceaan, maar komen ook in noordelijke delen van de Stille Oceaan en in de Rode Zee voor.

Leefwijze

• Geluid: groot repertoire geluiden met een hoge frequentie
• Gedrag: sociaal, in scholen levend
• Levensverwachting: tot 50 jaar
• Voedsel: vissen die onder de kust leven, zoals lodden, ansjovis, zalm, inktvis en garnalen

Wat eten tuimelaars

Tuimelaars eten verschillende soorten vis en hun jachtgedrag past zich elke keer aan de beschikbare prooidieren aan. Als ze op een grote school vissen stuiten, jagen de dolfijnen met honderd of meer soortgenoten samen om elkaar bij de visvangst te helpen. Als de vissen zich tijdens zo’n aanval willen verspreiden, ‘roepen’ de dolfijnen elkaar aanwijzingen toe en drijven zo de vissen bijeen. Het wateroppervlak wordt op deze manier een val waaruit de vissen niet kunnen ontsnappen. Men neemt aan dat de dolfijnen de vissen bovendien nog met hun harde geluiden onzeker maken. Als vissen vrij in het water of in scholen rondzwemmen, dan jagen de dolfijnen overdag. In perioden wanneer zulke scholen zeldzaam zijn, gaan de dolfijnen ’s nachts op jacht, of zoeken ze naar inktvissen en naar vissen die op de zeebodem leven.

• Afmetingen: Lengte: tot 3 a 4 meter Gewicht: 150-200 kg

Over de voortplanting

Volwassen tuimelaars paren meestal in de lente of de zomer, en het vrouwtje baart na tien tot twaalf maanden een jong onder water. Twee en soms zelfs meerdere als ‘vroedvrouw’ fungerende dolfijnen helpen de moeder bij de geboorte, en beschermen haar tegen aanvallen van haaien, die door het bloed dat bij de geboorte vrijkomt, worden aangetrokken. Vervolgens zwemmen ze met de hele groep weg, en begeleiden het pasgeboren jong tot aan het wateroppervlak voor zijn eerste ademteug. Dolfijnen zijn bij de geboorte beslist op de hulp van deze vroedvrouwen aangewezen. Gewonde dolfijnen kunnen ook op dergelijke hulp rekenen. Bij de vertwijfelde kreten van een gewond dier schieten andere tuimelaars direct te hulp, en proberen ze het zieke dier in het water te dragen of naar de oppervlakte te begeleiden, waardoor het kan ademhalen. De moeder zoogt haar jong minstens 16 maanden. Daardoor heeft ze meestal maar eens in de twee of drie jaar een nieuw jong. Waarschijnlijk paart ze elke keer met een ander mannetje.

• Geslachtsrijp: met ongeveer 8 jaar
• Paartijd: geen vaste tijd, maar de meeste dieren worden in de zomer geboren
• Aantal jongen: 1

De tuimelaar en de mens

Mensen en dolfijnen komen alleen in elkaars vaarwater als ze op dezelfde plaats naar vis zoeken. Elk jaar verdrinken duizenden dolfijnen in vissersnetten. Soms strandt er een hele school dolfijnen. Dierenbeschermers proberen dan om de dieren naar dieper water terug te brengen, maar vaak mislukt hun poging. Men neemt aan dat alleen die dieren waarbij het peilsysteem ontregeld is, stranden en dan met hun noodkreten andere dieren in het ongeluk meesleuren.

Verwante soorten van tuimelaar:

Naaste verwanten zijn de Gill- tuimelaars, de Rode Zeetuimelaar, maar niet de kleine tuimelaars (Phocoena phocoena)