Wolf (Canis lupus)

De wolf is de grootste in het wild levende hondachtige, en de stamvader van de huishond. Oorspronkelijk had de wolf van alle carnivoren het grootste verspreidingsgebied, maar is sterk ingekrompen door habitatvernietiging en ook omdat hij overal door de mens vervolgd werd. De wolf dankt zijn succes aan zijn hoge intelligentie en aan het leven in groepsverband. De wolf is een zoogdier en vormen familiegroepen (meutes), meestal bestaande uit 8-10 dieren. Ze bewaken een uitgestrekt territorium, waarvan ze de grenzen met geurmerken markeren. Rond een dominant paar, dat meestal levenslang bij elkaar blijft, ontstaat een groep met duidelijke sociale structuur. Wolven eten allerlei andere dieren; door in groepen te jagen kunnen ze prooien overmeesteren die 10 keer zo zwaar zijn als zijzelf, zoals elanden en kariboes.

• Orde: Roofdieren
• Familie: Hondachtigen
• Geslacht & Soort: Canis lupus
• Categorie: Zoogdieren

Leefwijze van een wolf

Gewoonlijk leven wolven in kleine roedels. Het zijn meestal kleine familiegemeenschappen die bestaan uit een koppel, hun jongen en hun oudere nakomelingen die nog niet gepaard hebben. De roedel wordt aangevoerd door de reu met de hoogste rang, het Alfa-mannetje. Zijn teef, het Alfa-vrouwtje, staat praktisch op gelijke hoogte. De overige leden van de roedel onderwerpen zich aan hen en stellen onderling de rangorde vast. Evenals bij het voeden en opvoeden van de jongen werken de volwassen dieren bij de jacht allemaal samen. Eenzaam rondzwervende wolven zijn meestal jonge dieren die hun roedel verlaten hebben op zoek naar een territorium. Zodra zo’n eenzame wolf een onbezet gebied gevonden heeft, markeert hij het met zijn urine en uitwerpselen om zijn aanspraak erop te laten gelden.

• Gedrag: leeft in familiegroepen tot 30 dieren, meestal echter 7-10 dieren
• Geluid: huilen
• Voeding: sneeuwhazen, muskusossen, kariboes en lemmingen
• Levensverwachting: ± 7 jaar

Wat eet een wolf

Volgroeide muskusossen zijn veel te sterk om door een wolf in zijn eentje bejaagd te worden. Op een grote prooi jagen wolven daarom altijd met de hele roedel. In de open toendra is maar zelden genoeg dekking voor een verrassingsaanval; als een roedel wolven een kudde muskusossen inhaalt, hebben deze zich meestal al in een verdedigingskring opgesteld. Bij zo’n formatie zijn de wolven niet opgewassen tegen de hoorns en hoeven van de muskusossen. Daarom begint de roedel een soort zenuwoorlog met de bedoeling de kring open te breken. De wolven beginnen heen en weer te lopen en dwingen zo de ossen steeds van positie te veranderen om hun belagers in het oog te houden. Vaak lukt de tactiek niet, maar als de wolven geluk hebben, gaan de ossen uit nervositeit uit elkaar. Ogenblikkelijk zetten de wolven dan de achtervolging in, waarbij ze proberen jonge of zwakke dieren van de kudde weg te drijven. Heeft een wolf zijn prooi te pakken, dan schieten de andere te hulp en sleuren zij hem met vereende krachten tegen de grond.

Afmetingen van de wolf

• Hoogte: 50-60 cm
• Lengte: 1-1,5 m, staart 30-51 cm
• Gewicht: 16-60 kg

Over de voorplanting

Het voorplantingsseizoen duurt van januari tot april. Alleen het dominante vrouwtje krijgt jongen, meestal 4-7 per worp. Die worden een maand gezoogd, komen dan als snel naar buiten en krijgen stukjes vast voedsel, dat door hun ouders en andere meuteleden wordt opgebraakt. Krijgen ze rijkelijk voedsel, dan kunnen de jongen al na 3-5 maanden met de meute op jacht. Sommige van hen zullen al bij aanvang van het eerstvolgende voorplantingsseizoen de meute verlaten.

• Geslachtsrijp: mannetje met 3, vrouwtje met 2 jaar
• Paartijd: maart
• Draagtijd: 61-63 dagen
• Aantal jongen: 4-5

Verspreiding

Noord-Amerika, Groenland, Europa en Azie

Verwante soorten van de wolf

De Alaskawolf is de noordelijkst levende ondersoort van de grijze wolf. Andere zijn de Mackenzie- Boswolf, de Europese wolf, de Japanse wolf en de rode wolf. De coyote (Canis latrans) is nauwverwant aan de wolf.