Kameel (Camelus bactrianus)
De kameel (Camelus bactrianus) ofwel bactrische kameel komt oorspronkelijk voor in de Gobiwoestijn in Mongolië en in China. In de Gobiwoestijn zijn nog enkele in het wild levende populaties van de kameel met zijn twee bulten te vinden. Evenals zijn verwant met maar één bult, de dromedaris, kan hij het lange tijd zonder water leven.
De Engelse naam voor de kameel is ‘Bactrian camel’, genoemd naar zijn plaats van herkomst, de Bactrische woestijn. Twee miljoen jaar geleden trokken de kamelen van Noord-Amerika naar Europa en Azië en stierven in hun oorspronkelijke woongebied uit.
SNEL INFORMATIE OVER KAMEEL
Uiterlijke kenmerken van kameel
Een kameel heeft een dikke, wollige vacht tegen de kou in de winter, ter bescherming tegen afkoeling door te sterk zweten. Dit dient in de zomer als zonwering. kamelen hebben een schofthoogte van 180 tot 200 cm. De hoogte tot top van de bulten is gemiddeld 230 cm meter. De lengte is 350 tot 380 cm met staart (50 cm lang). Kamelen wegen tussen de 600 en 900 kg.
- Schofthoogte: 180 tot 200 cm.
- Hoogte tot top van de bulten: tot 230 cm.
- Lengte: 350 tot 380 cm met staart (50 cm lang)
- Gewicht: 600 tot 900 kg.
Bijzondere aanpassing van de kameel
De kameel heeft twee konisch gevormde bulten die dienen als voedsel en waterreservoir in de vorm van vet.
De poten van de kameel zijn in verhouding kort in verband met het lopen op heuvelachtig en rotsachtig terrein.
Neusgaten kunnen tijdens zandstormen gesloten worden
Kamelen hebben een dikke, wollige vacht tegen de kou in de winter en ter bescherming tegen afkoeling door te sterk zweten. Dit dient in de zomer als zonwering.
Een kameel heeft lange wimpers, in twee rijen, om de ogen te beschermen tegen stof en zand.
De tenen hebben een dik, elastisch zoolkussen dat zijdelings uit kan wijken o het gewicht van het dier goed te kunnen dragen en het lopen in het zand te verlichten.
Waar leven kamelen
In het wild levende kamelen zijn nog slechts te vinden in de Gobiwoestijn in Mongolië en in China. Als gebruiksdier wordt hij gehouden in Afghanistan Turkije, Iran, China en nog een aantal landen. Men denkt dat er nog maar een paar honderd in het wild levende kamelen in de Gobiwoestijn zijn. Intussen staan ze op de lijst van met uitsterven bedreigde diersoorten.
Leefomgeving
De wilde kameel (Camelus ferus) bevolkte vroeger een groot deel van Azië, maar tegenwoordig wordt hij alleen nog maar aangetroffen in de onherbergzame Gobiwoestijn in Mongolië. De kamelen zijn uitzonderlijk goed aangepast aan de extreme klimaatomstandigheden die in deze gebieden heersten. Ze leven in kleine groepen van zes, hooguit twintig dieren die aangevoerd worden door een oudere hengst.
De jonge hengsten van de kameel worden uit de kuddes verdreven en zwerven enige tijd rond door de woestijnen. Kamelen zijn te vinden in woestijnen, halfwoestijnen, grassteppen en berggebieden tot een hoogte van 2000 meter. In de zomer houden ze zich op in de droge dalen en de omliggende heuvels, maar in de wintermaanden schijnen ze de voorkeur te geven aan uitgedroogde beddingen van kleine rivieren en beken. Maar vooral daar waar oases dicht in de buurt liggen.
- Gedrag: Merries leven in kuddes met één hengst, andere hengsten leven solitair.
- Voedsel: Grassen, bladeren, kruiden.
- Geluid: Diep grommen
- Levensverwachting: De hoogst bekende leeftijd is 50 jaar.
Wat eet een kameel
Kamelen zijn herkauwers. Dit betekent dat het voedsel dat bij het eten doorgeslikt wordt, later als herkauwbrokken nog een keer in de bek komt om goed fijngemalen te worden. Kamelen hebben het vermogen om op zeer schaarse voedselgronden te overleven. Een kameel eet harde grassen, kruiden, dunne twijgen en bladeren van struiken die in een droge omgeving groeien. Kamelen kunnen lang zonder water, doordat zij extreme verschillen in lichaamstermpartuur van 30 °C tot 40 °C kunnen verdragen.
In de koude woestijnnacht treedt een sterke daling van lichaamstemperatuur op, maar de dikke vacht isoleert zo goed, dat het in de hitte van de volgende dag geruime tijd duurt voordat deze lichaamstemperatuur zo hoog is opgelopen dat het dier moet gaan zweten. Vervolgens bevatten de bulten op de rug van de kameel een grote vetreserve, die in tijden van watergebrek door het lichaam in water omgezet kan worden. De bulten worden hierdoor slapper en knikken dan om.
De kameel en de mens
Men neemt aan dat de kameel zeker al in 2000 v Christus gedomesticeerd was. Eerder dacht men dat de getemde kameel afstamde van een verwilderde kamelensoort, ontstaan uit kamelen die toendertijd bij de mens weggelopen en verwilderd waren. Maar tegen het einde van de 19e eeuw ontdekte de beroemde Russische natuurvorser Nikolai Przewalski dat de kameel met zijn twee bulten als oorspronkelijke wilde kameel in de Lobnor woestijn leefde.
Voortplanting
In het wild vindt de paring van de kameel in februari plaats. De oude hengsten jagen de jonge mannetjes weg om hun vrouwtje tegen hen te beschermen. Bij de paring ligt de merrie op de grond en bestijgt de hengst haar waarbij hij door de achterbenen zakt en de voorbenen naast haar lichaam plaatst. De geboorte vindt staande plaats in maart het jaar daarop. Zelden worden er tweelingen geboren.
Na enkele uren kan het veulen al staan op nog wankele benen. Enkele dagen later staat het veulen stevig en heeft al de typische schommelende kamelegang. De veulens blijven bij de moeder drinken totdat ze geslachtsrijp zijn. Vervolgens worden de jonge hengsten verdreven en vormen eigen groepjes. De merries blijven bij de moeder in de kudde. Oudere hengsten komen naar de kuddes terug, maar zullen vroeg of laat door jongere rivalen verdreven worden.
- Geslachtsrijp: Met 3 tot 6 jaar.
- Paartijd: Februari.
- Draagtijd: Ongeveer 13 maanden.
- Aantal jongen: 1 veulen.
Kamelen weetjes
Een kameel kan in één keer een derde van zijn lichaamsgewicht aan water opdrinken en hij wordt daar niet onwel van.
Kamelen kunnen in de hitte van de woestijn tien keer zo lang als een mens en vier keer zo lang als een ezel zonder water in leven blijven.
In 1860 werden vijftien kamelen in de V.S. geïmporteerd om over een afstand van 320 kilometer zout door de woestijn te transporteren.
Kamelen voelen zich niet prettig in een vochtig klimaat. Toch kunnen ze temperatuurwisselingen van minus 27 graden Celsius tot plus 50 graden Celsius verdragen.
Het mannetje, vrouwtje en jong van kamelen worden meestal hengst, merrie en veulen genoemd.
Verwante soorten
De dromedaris (Camelus dromedarius), met maar één bult is als wild levend dier al ruime tijd geleden uitgeroeid.
Groepen
- Orde: Evenhoevigen
- Familie: Kameelachtigen
- Geslacht en soort: Camelus bactrianus
- Categorie: Zoogdieren
